حیات مجسم

آغاز و پایان یا مثلا وسط ندارد، البته در شمار کتابهای «فاقد علت وجودی» نمی دانمش، یادداشتهای روزانه هم نیست، از روزنگاری و از پرداختن به رویداد های روز به دور است. اسمش را می گذاریم کتابی برای خواندن، کتابی که فاصله اش با رمان آشکار است ولی سیاق رمان در آن حفظ شده است، در مواردی هم، بی آنکه قرابتی ب