بی گمان قانون به منزله ی سلسله اعصاب حیات جدید آدمیان عمل می کند که فقدان یا ناکارکردی آن به معنای بیماری و اختلال شدید در این حیات است. افزون بر این، نظام حقوقی صرفا مطلوبیت شکلی ندارد، بلکه برای «بقا» و «توسعه»ی جامعه در کار است. نظام حقوقی جدید، درواقع، برای ماندگاری بالنده ی حیات فردی و جمعی آدم