اگرچه بشریت از همان آغاز دوران باستان و همچنین سدههای میانه، به ذاتی بودن روح، ایمان داشت، اما در نیمه دوم سده نوزدهم، نوعی روانشناسی بدون روح پیدایش یافت و به سبب نفوذ مادیگرایی علمی، هرآنچه موجودیتش به چشم نمیآمد و لمس نمیشد، وجودش مورد تردید قرار گرفت و یا به عنوان امری فراسوی طبیعت، جنبه خار