یک حرف صوفیانه

یک حرف صوفیانه سخنانی از عارفان سخن اندک و مفید،همچنان است که چراغی افروخته، چراغی ناافروخته را بوسه داد و رفت. (فیه ما فیه،226) روح بزرگ در توفانی شورانگیز، پیوسته می‌جوشد و می‌خروشد؛ اما موج جوشان آن،گاهی رو به ساحل می‌آید و گوهری که سخن دریایی است به هدیه می‌آورد. باران بهاری این دریا، ارزانی روح