خودزندگینامهها معمولا روایتی خطیاند، از A به B ، غالبا همراستای بردار زمان، بجز در رفت و برگشتهای گاهگدار که خاطرهای را به خاطرهای دیگر در گذشته یا آینده میدوزند خاطرهها نویسنده را تصویر میکنند وقتی دارد عمل یا اندیشه میکند و وقتی به ترتیب پشت سر هم مینشینند حسی از دگرگونی پیوسته میسازن