نزد بسیاری از اقوام عهد باستان، «هفت» عدد ویژه ای بود. در فلسفه و نجوم مصریان و بابلیها، عدد هفت به عنوان مجموع هر دو «عدد زندگی»، سه و چهار، جایگاه ویژه ای داشت: پدر، مارد و فرزند، یعنی سه انسان، پایه و اساس زندگی هستند و عدد چهار مجموع چهار جهت آسمان و باد است، که از آنها باران زندگی زا می بارد و