ا این که تنها دویدن را دوست دارم، با این که مسیرهایی را انتخاب میکنم که با آدمها روبهرو نشوم، با این که ساعاتی را برای دویدن انتخاب میکنم که خلوتترین ساعت شبانهروز هستند، همیشه یکجور نیاز به دیده شدن در وجودم هست. حتی وقتی تا کیلومترها ماشینی دیده نمیشود و اتوبان خالی خالی است، همیشه فکر می