این نگاشته از همدم مدام و ناگزیر انسان میگوید؛ رنجی که در همیشهٔ تاریخ با او بوده و یک دم رهایش نکرده است؛ ترس از تنهایی و بیپناهی در جهانی که در کهکشان بیکران معلق مانده است! جی. پی. واسوانی به خوبی از درد و رنج حاصل از این بیماری آدمی آگاهی دارد و احساس تلخ تنهایی را میشناسد. او به درستی درما