در این اثر نویسنده سیمای نقلی شیعیان را از زواید بی فواید بلکه پرضرر و زیان زدوده است؛ نه با استبعاد و ذوق و سلیقه که با اندازه ای بسنده از دلایل نقلی معتبر و گاه با برهان خرد. در نتیجه وی از تشیع نشان داده است که از زواید زیان بار، پیرایش شایسته ای شده است.