رابطه ما با مثنوی رابطهای است در سطح الفاظ و ادبیات حال آنکه پیام مثنوی شرح رنج و اسارت آدمی و غربت او از وطن فطری خویش است پیام مثنوی فریادیست برای بیدارکردن انسان و خروج او از حصار تاریک توهمات و نقشها و برگشتدادن او به بحر جان، به هستی ورای مجازها و پندارها، به باغ سبز عشق، آنجا که همه وجود